Greek English German Russian

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ''ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ''


ΣΗΜΑΙΑ ''ΤΟ ΙΕΡΟ ΣΥΜΒΟΛΟ''

Εισαγωγή

Η σημαία αποτελείται από ένα κομμάτι υφάσματος - παλαιότερα από βαμβάκι, λινό ή μετάξι, σήμερα από νάιλον ή πολυέστερ - το οποίο απεικονίζει κάποιο σχήμα ή έμβλημα, μιας και οι σημαίες, κατά γενική ομολογία, έχουν συμβολική σημασία. Η σημαία, όμως, δεν είναι απλώς "τεμάχιον υφάσματος", όπως αναφέρει κάποια παλιά εγκυκλοπαίδεια, αλλά ένα σύμβολο που ενσαρκώνει ένα σωρό συναισθήματα και που εμφανίζεται σε όλα τα πιθανά και απίθανα σημεία, από τα πεδία των μαχών μέχρι τα γήπεδα.

Η σημαία αποτελεί για μια χώρα, ένα κράτος, το ιερότερο σύμβολό του, το πιο τιμημένο και αγαπητό από το λαό του, την πολιτεία, το στράτευμα και την εκκλησία του, το οποίο είναι κι αυτό που ουσιαστικά το αντιπροσωπεύει σε κάθε επίσημο και ανεπίσημο βήμα στο οποίο εμφανίζεται, εντός και εκτός της εδαφικής του επικράτειας (διπλωματικές και ειρηνευτικές αποστολές, εκδηλώσεις, κατορθώματα, κατακτήσεις κ.τ.λ.)...

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ : Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ (1923 - 1945)


Η Περίοδος (1923-1945)

Γενικά

Η Ελλάδα, μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, τον Ιούλιο του 1923, επιδόθηκε στην εσπευσμένη οργάνωση και ανόρθωση της χώρας από τα ερείπια του μακροχρόνιου πολέμου και την ατυχή έκβαση της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Κύριο μέλημά της ήταν να αντιμετωπίσει τις πιεστικές οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες για την ανόρθωσή της και την αποκατάσταση περίπου ενάμισι εκατομμυρίου ομογενών προσφύγων από την Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία. Στον στρατιωτικό τομέα, η προσπάθεια που καταβλήθηκε, εξαιτίας των συνεχών στρατιωτικών κινημάτων, της αλλαγής του πολιτεύματος και της ενεργής αναμείξεως του στρατού στην πολιτική, ήταν σχεδόν μηδαμινή...

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Γ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189 - 1192) (ΜΕΡΟΣ Δ')


ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Σαλάχ αλ Ντιν Γιουσούφ Ιμπν Αγιούμπ (Σαλαντίν ή Σαλαδίνος)

Ο Σαλαντίν ή Σαλαδίνος, Σουλτάνος της Αιγύπτου και της Συρίας,υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του Μεσαίωνα. Ήταν αυτός που κατάφερε να ενώσει τους Μουσουλμάνους της Μέσης Ανατολής, από τον Ευφράτη ως την Αίγυπτο, και να ανακαταλάβει την Ιερουσαλήμ από τους σταυροφόρους, στις 2 Οκτωβρίου 1187. Παρά τη σφαγή που έκαναν οι σταυροφόροι, όταν κατέλαβαν αρχικά Ιερουσαλήμ το 1099, ο Σαλαντίν έδωσε αμνηστία και ελεύθερη δίοδο σε όλους τους Καθολικούς πολίτες και ακόμη και στον ηττημένο Χριστιανικό στρατό, (οι οποίοι κατέβαλαν λύτρα), στους δε Έλληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς συμπεριφέρθηκε ακόμη καλύτερα, γιατί πολλές φορές ήταν αντίθετοι στους δυτικούς Σταυροφόρους...

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Γ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189 - 1192) (ΜΕΡΟΣ Γ')


Η Γ’ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Το Βυζάντιο στην Τρίτη Σταυροφορία

Tον Οκτώβριο του 1187 έφθασαν στη Ρώμη άσχημα νέα απ την Ανατολή. Tα Ιεροσόλυμα, πρωτεύουσα του Λατινικού Βασιλείου που το 1099 είχαν ιδρύσει οι πρώτοι σταυροφόροι, είχαν καταληφθεί από το Σαλαδίν. O Σουλτάνος της Αιγύπτου είχε αρχίσει, απ το 1174 με την κατάληψη της Δαμασκού, να επεκτείνει το κράτος του στη Συρία και στη συνέχεια στη Μεσοποταμία. Oι Φράγκοι είχαν περιοριστεί στη στενή λωρίδα της Δυτικής Παλαιστίνης μεταξύ Τρίπολης και Γιάφας. Στις 4 Ιουλίου 1187, μάλιστα, σε μάχη μεταξύ μουσουλμάνων και Δυτικών στο Hattin είχε αιχμαλωτιστεί ο βασιλιάς των Ιεροσολύμων Γκυ ντε Λουζινιάν...

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Γ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189 - 1192) (ΜΕΡΟΣ Β')


ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ 

The Lion Heart

Ο Βασιλεύς Philip Augustus αποβιβάστηκε στο στρατόπεδο προ της Acre στις 20 Απριλίου 1191, το Σάββατο μετά το Πάσχα και ο Βασιλεύς Richard εφτά εβδομάδες αργότερα, μετά την Πεντηκοστή. Είχαν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια από τη μάχη του Hattin και την απεγνωσμένη έκκληση προς τη Δύση για βοήθεια. Οι κουρασμένοι στρατιώτες που πολεμούσαν στην ακτή της Παλαιστίνης ήσαν τόσο ευτυχείς που υποδέχονταν τους Βασιλείς, ώστε συγχώρησαν ή λησμόνησαν τη μεγάλη αργοπορία. Αλλά για τον σύγχρονο ιστορικό υπάρχει κάτι το επιπόλαιο στο βραδυκίνητο και εριστικό ταξίδι του Richard προς το πεδίο της μάχης, όπου χρειαζόταν τόσο επειγόντως...

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Γ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189 - 1192) (ΜΕΡΟΣ Α')


ΤΡΙΤΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189–1192)

Η Σταυροφορία των Βασιλιάδων

Η Τρίτη Σταυροφορία (1189-1192) επίσης γνωστή ως η Σταυροφορία των Βασιλιάδων ήταν η προσπάθεια των Ευρωπαϊκών ηγετών για την ανακατάληψη των Αγίων Τόπων από τον Σαλαντίν (Salāh ad-Dīn Yūsuf ibn Ayyūb). Ήταν σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένη αλλά δεν πέτυχε τον απώτερο σκοπό της, που ήταν η επανάκτηση της Ιερουσαλήμ. Μετά την αποτυχία της Β΄ Σταυροφορίας η Δυναστεία των Ζενγίδων είχε υπό τον έλεγχο της μια ενωμένη πλέον Συρία και συμμετείχε σε συγκρούσεις με τους ηγέτες της Αιγύπτου γεγονός το οποίο οδήγησε στην απόλυτη ένωση των Αιγυπτιακών και Συριακών δυνάμεων υπό τις διαταγές του Σαλαντίν, ο οποίος τις χρησιμοποίησε για να αντιμετωπίσει τα Χριστιανικά κράτη και να ανακαταλάβει την Ιερουσαλήμ το 1187...

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Β' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1147 - 1149)

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ

Τα Λατινικά Βασίλεια στην Ανατολή

Στα εδάφη της Συρίας και της Παλαιστίνης, οι Φράγκοι ιππότες είχαν εδραιώσει την κυριαρχία τους, με κυριότερες πόλεις την Ιερουσαλήμ, την Αντιόχεια, την Έδεσσα και την Τρίπολη. Οι Γραικοί Αυτοκράτορες όμως ποτέ δεν χώνεψαν την απώλεια των δύο Ορθόδοξων Πατριαρχείων, από τούς Δυτικούς. Ένας δραστήριος, όσο και αδυσώπητος μονάρχης ήταν ο Ταγκρέδος, ο πραγματικός ιδρυτής του πριγκιπάτου της Αντιόχειας. Βέβαια η πρώτη ιδέα της Νορμανδικής εγκατάστασης εκεί ανήκε στον θείο του Βοημούνδο (Bohemond de Tarente), του οποίου το τυχοδιωκτικό του πνεύμα, τον εξωθούσε αδιάκοπα σε μακρινές επιχειρήσεις, όπου τελικά και υπέκυψε...

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Α' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1096 - 1099)


Η ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ

Κήρυξη της Α΄ Σταυροφορίας

Καθολικοί Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι είχαν πολεμήσει μεταξύ τους και πριν το 1095 στην Ιβηρική χερσόνησο όπου, πλέον, ξεκινούσε η μεγάλη αντεπίθεση των Χριστιανών Ηγεμόνων, η περίφημη Reconquista, η Ανάκτηση των από αιώνες χαμένων εδαφών από τους Μουσουλμάνους. Σε αυτούς τους πολέμους συμμετείχαν κατά των Μουσουλμάνων πολεμιστές και από άλλα μέρη της Δυτικής Ευρώπης. Αλλά και σε άλλα μέρη είχαν σημειωθεί συγκρούσεις μεταξύ τους, όπως στη νότιο Ιταλία και Σικελία. Το 1072 ο Ροβέρτος Γυισκάρδος κατάφερε να καταλάβει το Παλέρμο από τους Άραβες τερματίζοντας την εποχή της Αραβικής κυριαρχίας στη Σικελία. Για τον απλό κάτοικο της Δύσης στον Μεσαίωνα, η Ανατολή φάνταζε ως κάτι το πολύ μακρινό και εξωτικό...

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Η ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1096)


ΟΙ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ 

Γενικά περί των Σταυροφοριών

Οι Σταυροφορίες ξεκίνησαν ως η ιδέα μίας ιερής εκστρατείας από μέρους των Δυτικών (Καθολικών)Χριστιανών, με σκοπό την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων (Παλαιστίνη, Ιερουσαλήμ) από τους Μουσουλμάνους. Θεωρείται ότι ήταν η απάντηση της Δύσης στον Ιερό Πόλεμο, ή τζιχάντ, που κατά καιρούς κήρυττε το Ισλάμ. Ο σκοπός των Σταυροφοριών ήταν η κατάκτηση των Αγίων Τόπων και η συντριβή του Ισλάμ. Αφορμές για τις Σταυροφορίες αποτέλεσαν η κακομεταχείριση των προσκυνητών που επισκέπτονταν την Ιερουσαλήμ και η έκκληση του Βυζαντινού Αυτοκράτορα ο οποίος δεχόταν ισχυρή πίεση από τους Τούρκους. Τα στρατεύματα των σταυροφόρων αποκαλούνταν με τίτλους όπως ο στρατός «του σταυρού», «του Χριστού», «του Κυρίου» και «της Πίστης»...

ΙΩΝΑΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ : Η ΖΩΗ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ


ΙΩΝΑΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ (1878 - 1920)

Πρόλογος

Το τέλος του Α' παγκοσμίου πολέμου βρίσκει τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τους φιλελεύθερους, αδιαμφισβήτητους κυρίαρχους στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ελλάδος. Τα βασικότερα εργαλεία για την επικράτηση αυτή μετά το 1917, ήταν η εξορία του Βασιλιά Κωνσταντίνου, η επιβολή στρατιωτικού νόμου, η εκκαθάριση των δημοσίων υπηρεσιών από τους αντιβενιζελικούς, η αναγκαστική αποστρατεία όλων των αντιφρονούντων Βασιλοφρόνων αξιωματικών, η εξορία των είκοσι σημαντικότερων πολιτικών προσωπικοτήτων των αντιβενιζελικών καθώς και η απόλυση του αντιβενιζελικού Αρχιεπισκόπου.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ


ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΚΑΙ ΙΚΑΡΟΣ

Η ιστορία της κατάκτησης του αέρα αρχίζει από τους αρχαιότατους χρόνους και βαδίζει παράλληλα με την πρόοδο του πολιτισμού. Ο άνθρωπος περίεργος από τη φύση του , αφού έγινε κυρίαρχος της οικουμένης, επεδίωξε να απαλλαγεί από τα δεσμά της φύσης και να κατακτήσει τον αέρα. Έχοντας σαν παράδειγμα τα πτηνά , που με τις πτέρυγές τους διασχίζουν τους αιθέρες, και έχοντας σαν όπλα του το νου και τη φιλοδοξία, πέτυχε να αναπληρώσει με τεχνικά μέσα όσα όργανα και ιδιότητες στερήθηκε από τη φύση και να πραγματοποιήσει σε μέγιστο βαθμό τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του.

Πρωτοπόροι σε αυτή την ανθρώπινη κατάκτηση αναδείχτηκαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Τους Έλληνες πάντοτε προσέλκυε το δύσκολο και επικίνδυνο και όταν δεν κατόρθωναν να το πλησιάσουν και να το πραγματοποιήσουν, το πετύχαιναν με τη φαντασία τους στους μύθους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στην αρχαιότητα αφθονούν οι πτήσεις στους αιθέρες θεών και ηρώων...

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΜΕΡΟΣ Β')

Ο ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ)

Βιβλίο Α΄

Οι Λακεδαιμόνιοι επί περισσότερο από 400 έτη διατηρούσαν τό ίδιο πολίτευμα καί γι αυτό κατέστησαν ισχυροί. Ασκούσαν δε τήν αρχηγία επί τών συμμάχων τους, όχι καθιστώντας αυτούς φόρου υποτελείς, αλλά μεριμνώντας μόνον όπως κυβερνώνται κατά πολίτευμα ολιγαρχικόν, πρός τό συμφέρον τής Σπάρτης. Αντίθετα οι Αθηναίοι υποχρέωσαν μέ τόν καιρό τίς συμμαχικές τους πόλεις, πλήν τής Χίου καί Λέσβου, νά τούς παραδώσουν τά πολεμικά τους πλοία καί επέβαλαν καί φόρους. Έτσι έγιναν ισχυρότατοι. Οι Επιδάμνιοι, άποικοι τών Κερκυραίων, ζήτησαν τήν συνδρομή τών τελευταίων γιά ν' ανταπεξέλθουν στίς συγκρούσεις μέ τούς γείτονες βαρβάρους καί τούς εξορισθέντες απ' τούς ολιγαρχικούς...

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΜΕΡΟΣ Α')


ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Γενικά

Ο Πε­λο­πο­ν­ν­η­σια­κός Πόλε­μο­ς (431- 404 π.X.) υ­πήρξε­ α­ν­α­μέ­τρη­ση­ έ­ν­το­ν­η­, σύν­θε­τη­ κα­ι πολυεπί­πεδη­. Ως ιστο­ρικό γε­γο­ν­ός, α­πο­τέ­λε­σε­ μάλλο­ν­ κα­τάλη­ξη­ κα­ι ο­λο­κλήρω­ση­ τω­ν­ εξελίξεω­ν­ μια­ς προ­γε­ν­έ­στε­ρη­ς πε­ριόδο­υ­, πα­ρά προ­άγγε­λο­ κα­ι δη­μιο­υ­ργό μια­ς ριζικά ν­έ­α­ς πολιτικής τάξη­ς πρα­γμάτω­ν­ στο­ν Ελλη­ν­ικό χώ­ρο­. Σε­ ε­πί­πε­δο­ πο­λιτικό, υ­πήρξε­ η­ έ­ν­ο­πλη­ σύγκρο­υση­ δύο­ α­ν­τί­πα­λω­ν­ συ­ν­α­σπισμώ­ν πόλε­ω­ν­-κρα­τώ­ν­, στη­ν­ ο­πο­ί­α­ ο­ι Αθη­ν­α­ί­ο­ι κα­ι ο­ι σύμμα­χο­ί­ το­υ­ς εκπροσω­πο­ύσα­ν­ το­ δη­μο­κρα­τικό στρα­τόπε­δο­, ε­ν­ώ­ η­ Πε­λο­πο­ν­ν­η­σια­κή συ­μμα­χί­α­ το­ ο­λιγα­ρχικό. Η πραγμα­τικότη­τα­ όμω­ς ήτα­ν­ δια­φο­ρε­τική: τα­ δη­μο­κρα­τικά κα­θε­στώ­τα­ στις διάφο­ρε­ς πόλε­ις προήγα­γα­ν­ τα­ συ­μφέ­ρο­ν­τα­ τω­ν­ Αθη­ν­α­ί­ω­ν­ κα­ι τη­ς συ­μμα­χί­α­ς το­υ­ς, ε­ν­ώ­ ο­ι ολιγαρχί­ε­ς ε­ξυ­πη­ρε­το­ύσα­ν­ τις ε­πιδιώ­ξε­ις τω­ν­ Λα­κε­δα­ιμο­ν­ί­ω­ν­...

Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ


Ένα Θαύμα της Αρχαιότητας

Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας θεωρείται ένα από τα Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. και παρέμεινε σε λειτουργία ώς την πλήρη καταστροφή του από δύο σεισμούς τον 14ο αιώνα μ.Χ. Ήταν ένας πύργος συνολικού ύψους 140 μέτρων και ήταν για εκείνη την εποχή το πιο ψηλό ανθρώπινο οικοδόμημα του κόσμου μετά τις πυραμίδες του Χέοπα και του Χεφρήνου ή Χεφρένης...

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ : Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1913 – 1923


Ο Ελληνικός Στρατός κατά την Περίοδο (1913-1923)

Γενικά

Αμέσως μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης του Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου 1913), το Γενικό Στρατηγείο επέστρεψε στην Αθήνα. Το σημαντικότερο θέμα που το απασχολούσε εκείνη την περίοδο ήταν η αναδιοργάνωση και αναδιάταξη του στρατού. Στο μεταξύ, νέες διαφορές είχαν προκύψει με την Τουρκία στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για την οριστική διευθέτηση των μεταξύ τους εκκρεμοτήτων και η Ελληνική Κυβέρνηση διέταξε τη συγκρότηση και πάλι των εμπόλεμων μονάδων και υπηρεσιών που μόλις είχαν αποστρατευθεί...

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' (1845 - 1913) ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ


ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α'

Βιογραφία του Βασιλέως Γεωργίου Α'

Ο Βασιλεύς Γεώργιος Α΄, δευτερότοκος γιος του Πρίγκιπα Χριστιανού Θ΄ της Δανίας, γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη παραμονές Χριστουγέννων του 1845. Κλήθηκε να γίνει Βασιλεύς των Ελλήνων το1863, αφού η Ελληνική Εθνοσυνέλευση ψήφισε υπέρ της αποκατάστασης της μοναρχίας. Ο Βασιλεύς Γεώργιος Α΄ διαπραγματεύτηκε επιτυχώς την απόκτηση των Ιονίων Νήσων (Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθος, Ιθάκη) και των Κυθήρων, που βρίσκονταν υπό βρετανική κατοχή κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 48 ετών.

Ο Γεώργιος Α΄ παρέμεινε στο θρόνο για τα επόμενα 50 περίπου έτη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, όπως αυτά επικυρώνονται αργότερα με ψήφισμα της Εθνικής Συνέλευσης (22 Ιανουαρίου 1863), από τις 244.202 ψήφους οι 230.016 είναι υπέρ του Άγγλου πρίγκιπα Αλφρέδου...

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Β' ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1913 (ΜΕΡΟΣ Γ΄)


Η ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ Β' ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΣΤΟ ΠΕΤΣΟΒΟ KAI ΣΤΗ ΜΑΧΟΜΙΑ

Το πρωί της 15ης Ιουλίου, ενώ οι Ελληνικές δυνάμεις συνέχιζαν με την 4η και τη 2η Μεραρχία την επίθεση κατά του υψώματος Χασάν Πασά και με την 1η, 5η, 6η και 7η καταλάμβαναν τη γραμμή χωριό Τσέροβο-ύψωμα Αρισβένιτσα, την οποία οι Βούλγαροι είχαν εγκαταλείψει την προηγούμενη νύχτα, η 2η Βουλγαρική Στρατιά αντεπιτέθηκε κατά της 3ης και 10ης Μεραρχίας στα υψώματα Μπεγιάζ Τεπέ και Ζανόγκα, καθώς και κατά του αποσπάσματος της 7ης Μεραρχίας στη Μαχομία, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αναχαιτίσει την Ελληνική προέλαση...

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Β' ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1913 (ΜΕΡΟΣ Β΄)


ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α'

Στις 28 Οκτωβρίου, τα Ελληνικά στρατεύματα εισέρχονται θριαμβευτικά στην πόλη της Θεσσαλονίκης και την επομένη ακολούθησε ο 68χρονος, τότε, Βασιλέας Γεώργιος Α'. Λόγω της εύθραυστης κατάστασης που επικρατούσε στην Θεσσαλονίκη, ο Βασιλεύς Γεώργιος αποφάσισε να εγκατασταθεί στην πόλη, ώστε να επισημοποιήσει, αλλά κυρίως να εδραιώσει την ελληνική παρουσία. Στο διάστημα της παραμονής του, συνήθιζε, όπως και στην Αθήνα, να πραγματοποιεί καθημερινούς περιπάτους, χωρίς συνοδεία ή με ελάχιστη προστασία.

Τρεις μόλις μέρες μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον Τουρκικό ζυγό τον Οκτώβριο του 1912 ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ μαζί με τη σύζυγό του βασίλισσα Όλγα εγκαθίσταται στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, προκειμένου να κατοχυρώσει με την παρουσία του στην πόλη την Ελληνική κατοχή και να στεριώσει με το κύρος του την ένωση της Βορείου Ελλάδος με την υπόλοιπη Ελλάδα. Ο Βασιλιάς φιλοξενήθηκε στην πολυτελή έπαυλη του Κλέωνα Χατζηλαζάρου, αρχοντικό του 1890 στην πανέμορφη, μακριά από το κέντρο οδό Εξοχής, στο δρόμο που φέρει σήμερα το όνομά του...

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Β' ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1913 (ΜΕΡΟΣ Α΄)


Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

H ήττα του 1897 είχε συντρίψει ηθικά τον Ελληνισμό και η απόγνωση της κοινής γνώμης ήταν συντριπτική. Σε όλους ήταν φανερό ότι αν ο στρατός είχε επαρκή σε ποσότητα και ποιότητα εξοπλισμό και καλύτερη οργάνωση και εκπαίδευση, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τους Τούρκους κατά τρόπο περισσότερο αποφασιστικό και να αποφύγει ή να περιορίσει την ταπεινωτική ήττα του. O Ελληνικός λαός απέδιδε την ανεπαρκή πολεμική προπαρασκευή της χώρας στις άσκοπες διαμάχες των πολιτικών κομμάτων, η δε δυσφορία στο στρατό στρεφόταν και κατά των πολιτικών κομμάτων και κατά της γενικής διοίκησης του στρατού...

ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ (1855 - 1935)


Ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης 

Η σκιαγράφηση της προσωπικότητάς του θα ήταν πρόκληση και μόνο από το γεγονός πως υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας για έξι περίπου χρόνια και διετέλεσε δύο φορές Αντιβασιλέας, μέσα στην πιο ταραγμένη δεκαετία της ιστορίας της Ελλάδας, από το 1919 έως το 1929. Η επιλογή αυτή αποτέλεσε την αναγνώριση του κύρους και του κοινού σεβασμού προς το πρόσωπο του μεγαλύτερου Ναυάρχου της Ελλάδας, μετά τη συγκρότησή της ως κράτους το 1828.

Παράλληλα αποδεικνύει την εμπιστοσύνη που ενέπνεε η σωφροσύνη και ο πατριωτισμός του, που τον ανύψωσαν πάνω από τις πολιτικές σκοπιμότητες, τις έριδες, τους διχασμούς και τα αλλεπάλληλα στρατιωτικά κινήματα της εποχής. Ο χαρακτήρας κάθε ανθρώπου εκτός από τα κληρονομικά του χαρακτηριστικά διαμορφώνεται και από το περιβάλλον στο οποίο γεννιέται και τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνει και αντιλαμβάνεται τα πρώτα του ερεθίσματα από τον κόσμο...

ΤΟ ΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΟ ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΟ ''ΘΩΡΗΚΤΟ Γ. ΑΒΕΡΩΦ''


''ΘΩΡΗΚΤΟ Γ. ΑΒΕΡΩΦ''

Γενικά

Δέκα χρόνια μετά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό διέθετε μια ελάχιστη δύναμη απαρχαιωμένων τορπιλοβόλων και τριών Γαλλικών θωρηκτών που είχαν κατασκευασθεί το 1889. Η επιτακτική ανάγκη για τη δημιουργία αξιόμαχου στόλου είχε ως αποτέλεσμα την ενίσχυση του στόλου - στα τέλη του 1908 - με τέσσερα καινούρια Αγγλικά και τέσσερα Γερμανικά αντιτορπιλικά. Σε αυτά επρόκειτο να προστεθεί το Θωρακισμένο-Καταδρομικό «Γ. Αβέρωφ», η Δόξα του Πολεμικού Ναυτικού.

ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΜΕΡΟΣ Γ')


Οι Καρολίδες

Με τη δολοφονία του Εβροΐνου το 681 μ.Χ. ξεκίνησε ένας νέος επταετής εμφύλιος στο Φράγκικο κράτος. Το 687 μ.Χ. οι δυνάμεις τις Αυστρασίας υπό την αρχηγία του Πεπίνου του Εριστάλ σε μια αποφασιστική νίκη στο Τεστρύ κατάφεραν να επιβληθούν και η ιστορία των Πεπινιδών ξεκινά. Ο Πεπίνος, γιος του Αγκεσίγκελ (= Αίγισθος, ο Τρώας ήρωας που θεωρούνταν προπάτορας των Φράγκων), έγινε μόνος Μαγιορδόμος, μετέφερε την αυλή στην Μετζ έδρα του παππού του Αρναούλφου, και διοίκησε από το 688-714 μ.Χ.

Κατά την διάρκεια της διοίκησής του, έπρεπε ν' αντιμετωπίσει τις συνέπειες της αναρχίας που δημιουργήθηκε από την πρότερη κατάσταση, κυρίως την κατάρρευση των συνόρων και την εισβολή των γειτόνων στα εδάφη του κράτους. Στα ανατολικά οι Βαυαροί είχαν ανεξαρτητοποιηθεί. Στο Βορρά η αδυναμία των Φράγκων να βοηθήσουν τους Θουρίγγιους κατά την διάρκεια της εισβολής των Σλάβων του Σάμο, ανάγκασε τους πρώτους να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο με τις δικές τους δυνάμεις, με αποτέλεσμα την αποσκίρτηση από την Φραγκική επικυριαρχία...

ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΜΕΡΟΣ Β΄)


Φράγκοι και Ρωμαίοι

Πριν μπούμε στην καθεαυτό ενότητα που θα περιγράφει την θέση των Ρωμαίων στα βαρβαρικά κράτη της Δύσης, Θα θέλαμε να εξετάσουμε δυο περιπτώσεις που χρησιμοποιούνται πολύ συχνά στην ιστοριογραφία για να δείξουν την σχέση αυτή πριν την πτώση του δυτικού τμήματος της αυτοκρατορίας. Είναι δυο κείμενα Ρωμαίων συγγραφέων που μιλούν για μεταναστεύσεις Ρωμαίων πολιτών στη βαρβαρική επικράτεια για να ξεφύγουν από τον έλεγχο της Ρωμαϊκής διοίκησης. Το πρώτο κείμενο γράφτηκε από τον Σαλβιανό, Χριστιανό συγγραφέα του Ε' αι. μ.Χ.

Στο μεγαλύτερο έργο του De Gubernatione Dei (Περί κυβερνήσεως του Θεού), γραμμένο το 440 μ.Χ., καταθέτει την δική του άποψη στην προβληματική της εποχής για τις αιτίες των δεινών της Χριστιανικής αυτοκρατορίας, της Βασιλείας του Θεού επί γης. Την διερεύνηση του θέματος ξεκίνησαν πρώτοι οι Αυγουστίνος και Ορόσιος. Ο Σαλβιανός δεν είναι μακριά από της θέσεις των δύο άλλων. Εκείνο που συμπληρώνει στο έργο του είναι, ότι εκτός από τις αμαρτίες των πολιτών της αυτοκρατορίας, είναι η ίδια η διοίκηση αυτής, που εξωθεί τους πολίτες να στρέφονται προς τους βάρβαρους...

ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΜΕΡΟΣ Α')


Τα Δυτικά Ευρωπαϊκά Φύλα στη Ρωμαϊκή - Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Εισαγωγή

Ο Ε' αιώνας αποτελεί μία μεταβατική περίοδο στην ιστορία της δυτικής Ευρώπης. Η πανσπερμία των βαρβάρων που εισβάλλουν σταδιακά στις δυτικές επαρχίες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, άλλοτε ειρηνικά και άλλοτε δια της ισχύος των όπλων, περιορίζουν την Ρωμαϊκή διοίκηση στα Ιταλικά εδάφη, όχι όμως και την επιρροή της Αυτοκρατορίας. Στην διάρκεια των επόμενων αιώνων, το Οικουμενικό Κράτος της εποχής αντικαθιστάται από διάφορα βαρβαρικά αντίγραφά του και μέσα απ' αυτά αναδύεται τελικά η Φραγκία, ως το μόνο κρατικό μόρφωμα που επέζησε και επικράτησε στη Δύση...

ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ (28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940)


Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τον Ελληνικό Λαό

Ιωάννης Μεταξάς
28 Οκτωβρίου 1940

Προς τον Ελληνικόν Λαόν...

Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της. θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος...

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΓΗ ΣΤΡΑΤΑΡΧΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ (22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1940)


ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΝ
3ον ΓΡΑΦΕΙΟΝ

Ημερησία Διαταγή 22 Νοεμβρίου 1940

Στρατιώται,

Μέσα σε είκοσι πέντε ημέρες εξεδιώξατε τον άνανδρον επιδρομέα από τα εδάφη μας εις τα οποία αιφνιδίως και υπούλως προσεπάθησε να εισχώρηση και τον συντρίψατε παντού με την ορμή σας και την γενναιότητά σας.

Τη στιγμή αυτή ολόκληρος η Ελλάς η αγαπημένη μας πατρίδα και οι σκορπισμένοι σ’ όλη τη γη Έλληνες παρακολουθούν τους αγώνας σας με ιερά συγκίνηση και πρωτοφανή ενθουσιασμό για τους ηρωισμούς σας.


Όλος ο κόσμος και αι εφημερίδες όλου του κόσμου αναγράφουν καθημερινώς τους ωραιότερους ύμνους για την ακατάβλητη ανδρεία του «ΕΛΛΗΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΟΥ» και η Διεθνής κοινή γνώμη θαυμάζει το ψυχικό σας μεγαλείο και την υπέροχη προσπάθεια που με τόσο ενθουσιασμό συνεχίζετε...

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Α' ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1912 (ΜΕΡΟΣ Δ΄)


Η ΒΟΥΛΓΑΡΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ

Οι Επιχειρήσεις του Βουλγαρικού Στρατού Γενικά

Οι δυνάμεις του Βουλγαρικού στρατού κατανεμήθηκαν σε τρεις στρατιές, μια Ομάδα Ιππικού και την VII Ανεξάρτητη Μεραρχία Πεζικού. Οι στρατιές και η Ομάδα Ιππικού συγκεντρώθηκαν στις άνω κοιλάδες των ποταμών Έβρου και Άρδα, και η VII Ανεξάρτητη Μεραρχία στην άνω κοιλάδα του Στρυμόνα ποταμού.

Έτσι, διεξήγαγε τις επιχειρήσεις σε τρία μέτωπα, διαθέτοντας εννέα μεραρχίες στην Ανατολική Θράκη, όπου και το κύριο μέτωπο, μία μεραρχία (ΙΙ) στη Δυτική Θράκη και μία μεραρχία (VII) στη Μακεδονία. Επικεφαλής του στρατού ήταν ο Βασιλιάς Φερδινάρδος με βοηθό τον Στρατηγό Savov, ο οποίος ήταν ο πραγματικός αρχιστράτηγος και Επιτελάρχη τον Στρατηγό Fichev. Οι Τούρκοι, με αρχιστράτηγο τον Abdullah Pasha, διέθεταν τη Στρατιά Θράκης, που συγκεντρώθηκε στο τετράγωνο Αδριανούπολη-Σαράντα Εκκλησίες-Μπαμπά Εσκί Διδυμότειχο...

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Α' ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1912 (ΜΕΡΟΣ Γ΄)


Επιχειρήσεις στη Δυτική Μακεδονία και Βόρεια Ήπειρο 

Με βάση την κατάσταση που επικρατούσε στη δυτική Μακεδονία, το Γενικό Στρατηγείο έθεσε ως προτεραιότητα τη συνέχιση των επιχειρήσεων προς το Μοναστήρι με αντικειμενικό σκοπό τη συντριβή των Τουρκικών δυνάμεων που υποχωρούσαν προς τα νότια κάτω από την πίεση των Σέρβων. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι δυνάμεις αυτές θα ενσωματώνονταν στη δύναμη του Τουρκικού στρατού που είχε αναπτυχθεί στην Ήπειρο.

Οι Ελληνικές δυνάμεις που βρίσκονταν στη Μακεδονία συγκροτήθηκαν σε τρεις ομάδες, την Αριστερή, Τμήμα Στρατιάς Κοζάνης (V Μεραρχία, Απόσπασμα Ευζώνων Γεννάδη και διάφορα άλλες μονάδες) με αποστολή την ανασύνταξη και αναδιοργάνωσή της V Μεραρχίας στην Κοζάνη, την Ομάδα του Κέντρου, με τις I, III, IV και VI Μεραρχίες και την Ταξιαρχία Ιππικού (-), με αποστολή τη συντριβή των Τουρκικών δυνάμεων που βρίσκονταν στο υψίπεδο της Φλώρινας και στην περιοχή του Μοναστηρίου, και τη Δεξιά (ΙΙ και VII Μεραρχίες, το Απόσπασμα Ευζώνων Κωνσταντινοπούλου και το 3ο Σύνταγμα Ιππικού) με αποστολή την απελευθέρωση της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης...

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Α' ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1912 (ΜΕΡΟΣ Β΄)

Οι Επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο

Επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού Γενικά

Στις 4 Οκτωβρίου 1912 η Οθωμανική Αυτοκρατορία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Με την Ελλάδα απέφυγε να κηρύξει τον πόλεμο ελπίζοντας ακόμα σε ειρηνικό διακανονισμό. Την αμέσως όμως επόμενη ημέρα, 5 Οκτωβρίου 1912 η Ελληνική κυβέρνηση κήρυξε εκείνη τον πόλεμο ως μέλος του Βαλκανικού Συνασπισμού. Σύμφωνα με το σχέδιο επίθεσης, ο στρατός Θεσσαλίας με διοικητή τον διάδοχο Κωνσταντίνο θα αναλάμβανε το κύριο βάρος των επιχειρήσεων. Ο στρατός Ηπείρου με διοικητή τον στρατηγό Κωνσταντίνο Σαπουτζάκη θα αναλάμβανε δευτερεύοντα ρόλο, μέχρι την ολοκλήρωση του έργου του στρατού Θεσσαλίας...

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Α' ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1912 (ΜΕΡΟΣ Α΄)


Γενικά περί των δύο Βαλκανικών Πολέμων

Εισαγωγή

Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-1913 έχουν εξαιρετική σημασία για την ιστορία του 20ού αιώνα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειές τους επηρέασαν τις πολιτικές, κοινωνικο-οικονομικές και πολιτισμικές εξελίξεις της περιοχής για πολλές δεκαετίες και ορισμένες από τις επιπτώσεις τους αποτελούν και σήμερα αντικείμενο επιστημονικών αλλά και δημόσιων συζητήσεων. Οι ιστοριογραφίες των χωρών που πήραν μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους πρότειναν αντιφατικές μεταξύ τους ερμηνείες. Είναι ωστόσο χαρακτηριστικό ότι διαφοροποιήσεις δεν παρουσιάζονται μόνο μεταξύ των διαφορετικών χωρών αλλά και μέσα στα σύνορα της ίδιας χώρας...

ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Τελεσιγραφική Διακοίνωσις

Επιδοθείσα υπό του Πρεσβευτού της Ιταλίας εις τον Πρωθυπουργόν και Υπουργόν των Εξωτερικών την 3ην πρωϊνήν της 28 Οκτωβρίου 1940


''Η Ιταλική Κυβέρνησις ηναγκάσθη επανειλημμένως να διαπιστώση ότι, κατά την εξέλιξιν της παρούσης συρράξεως, η Ελληνική Κυβέρνησις έλαβε και ετήτρησε στάσιν η οποία αντιστέκεται όχι μόνον προς τας ομαλάς σχέσεις ειρήνης και καλής γειτονίας μεταξύ δύο χωρών, αλλά και προς τα καθωρισμένα καθήκοντα τα απορρέοντα δια την Ελληνικήν Κυβέρνησιν εκ της ιδιότητος αυτής ως ουδετέρου κράτους...


ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ : Η ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ 1897 ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ 1912 - 1913


Η Αναδιοργάνωση του Στρατού μετά το 1897 και η Μεγάλη Εθνική Εξόρμηση 1912-13

Γενικά

Η ατυχής έκβαση του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897, όπως και το «Μακεδόνικο Ζήτημα», που δημιουργήθηκε στο μεταξύ από τη δράση του Βουλγαρικού Κομιτάτου, κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη υπάρξεως ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων. Το 1904 τέθηκαν οι πρώτες υγιείς βάσεις στον τομέα της οργανώσεως του Ελληνικού Στρατού, ενώ η τριετία 1909-1912 υπήρξε η κατ' εξοχήν περίοδος αναγεννήσεως του από κάθε άποψη...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΧΕΙΜΕΡΙΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ


Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες

Σύντομο Ιστορικό

Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το κορυφαίο αθλητικό ραντεβού των χειμερινών σπορ, που διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια από το 1924 υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ). Η ιδέα για τη διοργάνωσή τους ανήκε στον Σουηδό στρατηγό και σπόρτσμαν Βίκτορ Γκούσταβ Μπαλκ (1844-1928), εμπνευστή των Βορείων ή Σκανδιναβικών Αγώνων (Nordic Games), που διεξήχθησαν από το 1901 έως το 1926, με έμφαση στα χειμερινά σπορ. Ο Μπαλκ έπεισε τον φίλο του ιδρυτή της ΔΟΕ Βαρώνο Πιερ Ντε Κουμπερτέν να συμπεριλάβει χειμερινά αγωνίσματα στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Έτσι, στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 1908 έκανε την εμφάνισή του το άθλημα των παγοδρομιών...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ


Oι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Γενικά 

Από το 1896 έως σήμερα έλαβαν χώρα 22 Ολυμπιακοί Αγώνες ενώ 3 (1916, 1940, 1944) δεν πραγματοποιήθηκαν λόγω του A΄ και B΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Oι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1900 (Παρίσι) και 1904 (Aγιος Λουδοβίκος, HΠA) θεωρούνται «αποτυχημένοι» διότι αποτέλεσαν αντιστοίχως τμήματα μεγάλης Διεθνούς Έκθεσης και εορταστικής εκδήλωσης. H αποτυχία τους δεν έπεισε τον Κουμπερτέν για την ανάγκη να επιστρέψουν οι αγώνες στην Αθήνα και να τελούνται μόνιμα εκεί όπως επιθυμούσαν οι Έλληνες και οι ξένοι αθλητές μετά το τέλος των Αγώνων της Αθήνας το 1896...

Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ 1896


Οι Ολυμπιακοί Αγώνες 

Oι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαιότητα

Oι απαρχές των αθλητικών αγώνων στην Ολυμπία αλλά και στα άλλα πανελλήνια θρησκευτικά κέντρα, χάνονται στα βάθη των μυθικών χρόνων. Oι Έλληνες πίστευαν ότι πρώτοι οι θεοί του Ολύμπου επιδόθηκαν με ζήλο σε αθλητικούς αγώνες. Στην Ολυμπία μάλιστα ήταν που ο Ζευς κατέβαλε τον Κρόνο στην πάλη και ο Απόλλων νίκησε τον Ερμή στο δρόμο και τον Άρη στην πυγμή. Παράλληλα με τους θεούς και οι ήρωες αθλούνται συνεχώς και πρώτος ανάμεσά τους ο Ηρακλής. H σχέση του Ηρακλή με την Ολυμπία και την Ήλιδα, την πόλη-κράτος που κηδεμόνευε τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι στενή. H μορφή του ήρωα στην Ολυμπία αποτελεί σύνθεση του Θηβαίου με τον Κρήτα, τον Ιδαίο, Ηρακλή...

ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ (ΜΕΡΟΣ Β')


Οι Κανονισμοί των Αγώνων

Οι Ηλείοι κατάφεραν να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον όλων των Ελλήνων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, χάρη σε ένα σύνολο κανόνων που ρύθμιζαν την οργάνωση, τη συμμετοχή και την εκγύμναση κατά τη διάρκειά τους. Μεταξύ των κανόνων σημαντικότεροι ήταν οι εξής:

  • Επιβολή εκεχειρίας. 
  • Δικαίωμα συμμετοχής μόνο στους Έλληνες πολίτες. 
  • Ειδικοί κανόνες για τις διαδικασίες προπόνησης και διεξαγωγής των αγώνων...

ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ (ΜΕΡΟΣ Α')


ΑΘΛΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ

Εισαγωγή

Ο Ιππίας από την Ηλεία, σοφιστής του 5ου αιώνα π.Χ., συγκρότησε τον πρώτο κατάλογο νικητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σύμφωνα με αυτόν, το πρώτο αγώνισμα, ο δρόμος, διοργανώθηκε στην Ολυμπία για πρώτη φορά το 776 π.Χ. προς τιμήν του Ολύμπιου Δία. Από μεταγενέστερες αρχαίες πηγές γίνεται γνωστή η μεγάλη σημασία που απέκτησε σταδιακά ο θεσμός των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ ήδη από τις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. συγκαταλεγόταν στις μεγαλύτερες και πιο γνωστές πανελλήνιες διοργανώσεις...

ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ή ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΛΕΟΝΤΩΝ


Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Ο ΛΕΥΚΟΣ

Η Πόλη της Θεσσαλονίκης

Η Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε το 316/315 π.Χ. από το βασιλιά της Μακεδονίας Κάσσανδρο. Ο αρχικός πληθυσμός της συγκροτήθηκε από κατοίκους 26 μικρών πόλεων της γύρω περιοχής, που μετεγκαταστάθηκαν σ’ αυτήν. Ο Κάσσανδρος έδωσε στην πόλη το όνομα της συζύγου του και αδελφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου...

ΚΑΡΟΛΟΣ Α' Ο ΜΕΓΑΣ ή ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟΣ (742 μ.Χ. - 814 μ.Χ.)


ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟΣ (742 μ.Χ. - 814 μ.Χ.)

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

O Καρλομάγνος ή Κάρολος ο Μέγας (742 μ.Χ. ή 747 μ.Χ. – 28 Ιανουαρίου 814 μ.Χ.) ( Karl der Große, Λατινικά: Carolus Magnus, Charlemagne) ήταν βασιλιάς των Φράγκων από το 768 έως το 814 μ.Χ. και βασιλιάς των Λομβαρδών από το 774 μ.Χ..

Οι Καταβολές του

Ο παλαιότερος εξακριβωμένος πρόγονος του Καρλομάγνου είναι ο Άγιος Αρνούλφος, που υπήρξε επίσκοπος του Μετς, και πέθανε στο πρώτο ήμισυ του 7ου αιώνα μ.Χ. Το δεύτερο γνωστό μέλος των Καρολιδών ή Καρολίγγειων ή Καρλοβιγγειανών είναι ο Πεπίνος Α΄ του Λάντεν, γνωστότερος και ως Πεπίνος ο Παλαιός. Και οι δύο ήταν παππούδες του Πεπίνου Β΄ του Έρισταλ: ο Αρνούλφος ήταν πατέρας του Ansegisel, και ο Πεπίνος πατερας της Begga, των γονέων του Πεπίνου του Β΄...

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΑ' ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑΣ ΤΟ 1453


Ὁμιλία τοῦ Αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου πρὶν τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως 

Ἀπὸ τὸ Χρονικὸν τοῦ Μεγάλου Λογοθέτη Γεωργίου Σφραντζῆ ἢ Φραντζῆ 

Ἐκδοθὲν ἐν Κερκύρᾳ ἔτει 1477

Ὑμεῖς μέν, εὐγενέστατοι ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι στρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλῶς οἴδατε ὅτι ἔφθασεν ἡ ὥρα καὶ ὁ ἐχθρὸς τῆς πίστεως ἡμῶν βούλεται ἵνα μετὰ πάσης τέχνης καὶ μηχανῆς ἰσχυροτέρως στενοχωρήσῃ ἡμᾶς καὶ πόλεμον σφοδρὸν μετὰ συμπλοκῆς μεγάλης καὶ συρρήξεως ἐκ τῆς χέρσου καὶ θαλάσσης δώσῃ ἡμῖν μετὰ πάσης δυνάμεως, ἵνα, εἰ δυνατόν, ὡς ὄφις τὸν ἱὸν ἐκχύσῃ καὶ ὡς λέων ἀνήμερος καταπίῃ ἡμᾶς. Διὰ τοῦτο λέγω καὶ παρακαλῶ ὑμᾶς ἵνα στῆτε ἀνδρείως καὶ μετὰ γενναίας ψυχῆς, ὡς πάντοτε ἕως τοῦ νῦν ἐποιήσατε, κατὰ τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως ἡμῶν. 

Παραδίδωμι δὲ ὑμῖν τὴν ἐκλαμπροτάτην καὶ περίφημον ταύτην πόλιν καὶ πατρίδα ἡμῶν καὶ βασιλεύουσαν τῶν πόλεων. Καλῶς οὖν οἴδατε, ἀδελφοί, ὅτι διὰ τέσσερα τινὰ ὀφείλεται κοινῶς ἐσμεν πάντες ἵνα προτιμήσωμεν ἀποθανεῖν μᾶλλον ἢ ζῆν, πρῶτον μὲν ὑπὲρ τῆς πίστεως ἡμῶν καὶ εὐσεβείας, δεύτερον δὲ ὑπὲρ πατρίδος, τρίτον ὑπὲρ τοῦ βασιλέως ὡς Χριστοῦ Κυρίου, καὶ τέταρτον ὑπὲρ συγγενῶν καὶ φίλων. Λοιπόν, ἀδελφοί, ἐὰν χρεῶσται ἐσμεν ὑπὲρ ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ἀγωνίζεσθαι ἕως θανάτου πολλῷ μᾶλλον ὑπὲρ πάντων ἡμεῖς, ὡς βλέπετε προφανῶς, καὶ ἐκ πάντων μέλλομεν ζημιωθῆναι.

ΙΕΡΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ (Ι.Δ.Ε.Α.) ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ (ΜΕΡΟΣ Β')


ΙΕΡΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ (Ι.Δ.Ε.Α.) ΜΕΡΟΣ Β'

Οι Πολιτικές Επαφές του ΙΔΕΑ

Ο ΙΔΕΑ την περίοδο του 1947 αριθμούσε περίπου 1.700 αξιωματικούς, συνεπώς, ήταν αρκετά ισχυρός για να προωθήσει τα σχέδια του και να ασκήσει πίεση στους άλλους πόλους εξουσίας. Η Διοικούσα Δέσμη του ΙΔΕΑ αποφάσισε τον Ιούνιο του 1947 πως:

«Είναι ανάγκη να προβώμεν εις ορισμένας παραστάσεις προς την πολιτικήν ηγεσίαν του τόπου και προς τον εξωτερικό παράγοντα. Εις την πολιτικήν ηγεσία του Έθνους, θα υποδείξωμεν τας πράξεις και τας παραλείψεις της, αι οποίαι καθυστερούν την συντριβήν του δρώντος έσωθεν εχθρού της Ελλάδος. Εις τον εξωτερικό παράγοντα, όστις χάρις εις την μεγαλοφυά διορατικότητα του Προέδρου των Ηνωμ. Πολιτειών κ. Τρούμαν, εξεδηλωθη προσφάτως κατά τρόπον ενισχύοντα την πίστην μας, ότι εις τον αγώνα μας διά την ελευθερίαν, δεν θα είμεθα μόνοι, θα παράσχωμεν πληροφορίας και θα προβώμεν εις εισηγήσεις προερχομένας από ανυστεροβούλους αγωνιστάς του κοινού ιδεώδους».

ΙΕΡΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ (Ι.Δ.Ε.Α.) ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ (ΜΕΡΟΣ Α')


ΙΕΡΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ (Ι.Δ.Ε.Α.) ΜΕΡΟΣ Α'

Ι.Δ.Ε.Α.

Ο Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών ήταν η σημαντικότερη, μεταπολεμικά, οργάνωση εθνικοφρόνων, συντηρητικών και μοναρχικών αξιωματικών. Μετά την απελευθέρωση εθνικόφρονες αξιωματικοί, κατώτεροι στην ιεραρχία, προχώρησαν στη συγκρότηση του Ιερού Δεσμού προκειμένου να επηρεάσουν την ανασυγκρότηση του Ελληνικού στρατού.

Όραμα τους ήταν η οικοδόμηση ενός πειθαρχημένου στρατού, ομοιογενούς ιδεολογικά στο δόγμα του εθνικισμού και του αντικομμουνισμού. Κύριο μέλημά τους αποτελούσε η διάλυση της αριστεράς και η ανάδειξη του στρατού σε έναν ισχυρό και αυτόνομο πόλο εξουσίας του πολιτικού συστήματος.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (Η ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ - ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ)


Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Γενικά

Η Ελληνική γλώσσα έχει την πιο μακρά ιστορία από τις Ευρωπαϊκές γλώσσες. Αυτό καταμαρτυρείται από επιγραφές που έχουν βρεθεί στην Ελληνική γη και που χρονολογούνται από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ καθώς και από λογοτεχνικά κείμενα τα οποία είναι 2500 χρόνων. Όλες οι τέχνες και οι επιστήμες γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν κάνοντας χρήση της γλώσσας αυτής. Τα πρώτα κείμενα Μαθηματικών, Φυσικής, Αστρονομίας, Νομικής, Ιατρικής, Ιστορίας, Γαστρονομίας κ.α. γράφτηκαν στη γλώσσα αυτή. Τα πρώτα θεατρικά έργα, κωμωδίες και τραγωδίες, τα έργα του Ομήρου, η Καινή Διαθήκη, καθώς και Βυζαντινά λογοτεχνικά έργα έχουν γραφτεί στην Ελληνική γλώσσα. Η πρώτη εγκυκλοπαίδεια γράφτηκε στην Ελληνική γλώσσα...

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ : Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1864 ΕΩΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ 1897


Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1864 ΕΩΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ 1897

Γενικά

Η κατάσταση που επικράτησε στο εσωτερικό της χώρας μετά την εκθρόνιση του Όθωνα (10 Οκτωβρίου 1862) ήταν ιδιαίτερα ασταθής. Η Εθνοσυνέλευση, για να μπορέσει να επιβάλει την τάξη, χρησιμοποίησε τις στρατιωτικές δυνάμεις, τις οποίες και έθεσε υπό τις άμεσες διαταγές της μέχρι την άφιξη και ενθρόνιση του βασιλιά Γεωργίου Α'. Από τις πρώτες ενέργειες που ακολούθησαν ήταν η οργάνωση ισχυρού στρατού, του οποίου η ύπαρξη κρινόταν τελείως απαραίτητη.

Ωστόσο και πάλι η κατάσταση δε βελτιώθηκε αισθητά, εξαιτίας κυρίως των εσωτερικών πολιτικών αντιπαραθέσεων και της ενεργού, πολλές φορές, αναμίξεως των στρατιωτικών σε αυτές. Νέα και πιο συστηματική προσπάθεια, για την αναδιοργάνωση του στρατού σε όλους τους τομείς και την απεμπλοκή του από την πολιτική και τις άλλες υποχρεώσεις του σε θέματα εσωτερικής τάξεως και ασφάλειας, αναλήφθηκε από το 1877...

ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Η ΙΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Η ΠΡΩΤΗ (492 π.Χ. - 490 π.Χ.) – ΔΕΥΤΕΡΗ (480 π.Χ. - 479 π.Χ.) ΠΕΡΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ''ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑΣ'' (ΜΕΡΟΣ Γ')


Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ''ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑΣ''

Η Στρατηγική των Ελλήνων Μετά τη Σαλαμίνα

Η νίκη της Σαλαμίνας δεν είχε την ίδια σημασία για όλες τις Ελληνικές πόλεις. οι Πελοποννήσιοι, με επικεφαλής τη Σπάρτη, απαλλάχτηκαν από κάθε φόβο. Το τείχος του Ισθμού είχε πλέον ολοκληρωθεί και, χωρίς την ύπαρξη ενός εχθρικού στόλου, δεν υπήρχε πλέον κίνδυνος κάποιας αποβατικής ενέργειας στα μετόπισθεν των οχυρώσεών τους. οι Έλληνες όμως που κατοικούσαν βορείως του Ισθμού παρέμειναν εκτεθειμένοι στη μόνιμη Περσική απειλή.

Μπορεί ο Περσικός στόλος να είχε αποσυρθεί μαζί με τον Ξέρξη, αλλά ο Μαρδόνιος, με σημαντικές χερσαίες στρατιωτικές δυνάμεις, παρέμενε στη Θεσσαλία. οι Πελοποννήσιοι, λοιπόν, δεν έδειχναν ιδιαίτερη ζέση να εκστρατεύσουν πέραν του ισθμού, αντίθετα με τους υπόλοιπους Έλληνες, με επικεφαλής τους Αθηναίους, που φλέγονταν για νέες μάχες στην ξηρά και τη θάλασσα, επιθυμώντας να απελευθερώσουν αμέσως ολόκληρη την Ελλάδα...

ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Η ΙΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Η ΠΡΩΤΗ (492 π.Χ. - 490 π.Χ.) – ΔΕΥΤΕΡΗ (480 π.Χ. - 479 π.Χ.) ΠΕΡΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ''ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑΣ'' (ΜΕΡΟΣ Β')

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (480 π.Χ. - 479 π.Χ.)

Η Δεύτερη Περσική Εισβολή στην Ελλάδα

Η δεύτερη Περσική εισβολή στην Ελλάδα διεξήχθη τα έτη 480 π.Χ. και 479 π.Χ. και αποτελεί την πιο σημαντική σύγκρουση Ελλήνων και Περσών κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων. Δέκα χρόνια πριν τη σύγκρουση, οι Πέρσες επιτέθηκαν στην Ελλάδα, ωστόσο οι Αθηναίοι τους σταμάτησαν στον Μαραθώνα. Ο Ξέρξης συγκέντρωσε πολύ μεγάλο στρατό και στόλο για να κατακτήσει ολόκληρη την Ελλάδα. Παρά τις αρχικές του επιτυχίες σε Θερμοπύλες και Αρτεμίσιο, οι Έλληνες κατάφεραν να σταματήσουν την κάθοδο των Περσών στην Πελοπόννησο χάρη στη νίκη που πέτυχαν στη Σαλαμίνα. Το επόμενο έτος, το Ελληνικό πεζικό διέλυσε τους Πέρσες στη μάχη των Πλαταιών και ο Ελληνικός στόλος νίκησε τους Πέρσες στη Μυκάλη. Μετά τις νίκες τους, οι Έλληνες αντεπιτέθηκαν και οι Ελληνοπερσικές συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι το 449 π.Χ...

ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : Η ΙΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Η ΠΡΩΤΗ (492 π.Χ. - 490 π.Χ.) – ΔΕΥΤΕΡΗ (480 π.Χ. - 479 π.Χ.) ΠΕΡΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ''ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑΣ'' (ΜΕΡΟΣ Α')


ΠΕΡΙ Α' - Β' ΠΕΡΣΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

Γενικά

Αν και έχουν παρέλθει πάνω από 25 αιώνες από την εποχή των Περσικών πολέμων, το ιστορικό πολιτικό ενδιαφέρον παραμένει αδιάπτωτο -μπορούμε να πούμε πως βαίνει αυξανόμενο- όχι μόνο μεταξύ των επιστημόνων (ιστορικών, αρχαιολόγων, φιλοσόφων), αλλά και για το μέσο άνθρωπο, τον Έλληνα, τον Ευρωπαίο, τον πολίτη του κόσμου. Το διακύβευμα της κρισιμότατης δεκαετίας των Ελληνοπερσικών πολέμων ήταν αν ο Ελλαδικός - Ευρωπαϊκός χώρος θα ακολουθούσε ή όχι την τύχη της Ιωνίας, η οποία υποτάχθηκε το 493 π.χ. στις Περσικές στρατιές.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ 1941 ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ (ΜΕΡΟΣ Β')


Η Μάχη των Οχυρών

Οι Γερμανικές επιχειρήσεις εναντίον της «Γραμμής Μεταξά», του πυλώνα της Ελληνικής άμυνας στην Ελληνοβουλγαρική μεθόριο. Η Γερμανική πολεμική τεχνολογία αποδεικνύεται ανεπαρκής στη μάχη εναντίον των Ελληνικών οχυρών. Οι ανδραγαθίες των Ελλήνων στρατιωτών, υπαξιωματικών και αξιωματικών στα οχυρά Ποποτλίβιτσα, Ιστίμπεη, Κελκαγιά, Αρπαλουκίου, Παλιουριώνων, Ρούπελ, Λίσσε, Μαλιάγκας, Περιθωρίου, Πυραμιδοειδούς, Νυμφαίας και Εχίνου.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ 1941 ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ (ΜΕΡΟΣ Α')


Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ 1941

Γερμανική Εισβολή - Επίθεση στην Ελλάδα το 1941

Η Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα ήταν η πολεμική επιχείρηση του Άξονα, και κατά κύριο λόγο της Ναζιστικής Γερμανίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά της Ελλάδας. Οι πολεμικές επιχειρήσεις στην ηπειρωτική Ελλάδα [Επιχείρηση Μαρίτα (Unternehmen Marita) για τους Γερμανούς και Μάχη της Ελλαδας (Battle of Greece) για τους Βρετανούς] είναι το πρώτο μέρος της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα, της οποίας δεύτερο και τελευταίο μέρος ήταν η Μάχη της Κρήτης. Η Γερμανική εισβολή θεωρείται τμήμα των ευρύτερων πολεμικών επιχειρήσεων στη Μεσόγειο και ειδικότερα της Βαλκανικής Εκστρατείας.

Η Γερμανική εισβολή αποτελεί για την Ελλάδα συνέχεια και παραλληλία του Ελληνοϊταλικού πολέμου που είχε ξεκινήσει με την επίθεση Ιταλικών στρατευμάτων στις 28 Οκτωβρίου 1940. Μέσα σε μερικές μόλις εβδομάδες οι Ιταλοί είχαν εκδιωχθεί από την Ελλάδα και οι Ελληνικές δυνάμεις προωθούμενες είχαν καταλάβει μεγάλο τμήμα της Βορείου Ηπείρου, της νότιας Αλβανίας...

ΑΝΝΙΒΑΣ - Ο Α’ Β’ Γ’ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ (ΜΕΡΟΣ Β')


 Α’ Β’ Γ’ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Μάχη των Καννών (216 π.Χ.)

Το 216 π.Χ. στις 2 Αυγούστου : Η μάχη των Καννών: Ο στρατηγός των Καρχηδονίων, Αννίβας, συντρίβει τις Rωμαϊκές λεγεώνες. 50.000 Ρωμαίοι πέφτουν στο πεδίο της μάχης. «Hannibal ante portas» αναφωνούν οι Ρωμαίοι. Η μάχη των Κανών ήταν μια από τις μεγαλύτερες ανθρωποσφαγές στα χρονικά της ιστορίας αλλά και αιώνια απόδειξη της ιδιοφυΐας του Αννίβα.

Η Μάχη των Καννών (Cannensis pugna), σύμφωνα με τους σύγχρονους ιστορικούς αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μάχες του Δεύτερου Καρχηδονιακού Πολέμου και διεξήχθη στις 2 Αυγούστου του 216 π.Χ., στις Κάννες της περιφέρειας Απουλίας, στη Νότιοανατολική Ιταλία. Ο στρατός της Καρχηδόνας, υπό την ηγεσία του στρατηγού Αννίβα Βάρκα νίκησε με αποφασιστικό τρόπο τον αριθμητικά μεγαλύτερο στρατό της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, υπό την ηγεσία των υπάτων Λεύκιου Αιμίλιου Παύλου και Γάιου Τερέντιου Βάρρωνος...

Copy Right

print and pdf

Print Friendly and PDF

Share This

Related Posts